ဘေလာ့ရပ္၀န္း

ဘေလာ့ရပ္၀န္း

က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာေတြ ကုိယ့္တုိင္းျပည္ကုိ ဘယ္ေလာက္ခ်စ္သလဲ က်ေနာ္သိပ္သိခ်င္သည္။ ျမန္မာေတြဟုဆုိလုိက္လုိ႕ ဗမာဆုိတာနဲ႕ကုိ သြားမေရာေစခ်င္။ ျမန္မာျပည္မွာေမြးျပီး ျမန္မာျပည္မွာၾကီး ျမန္မာေရေသာက္လာသည္ကုိ က်ေနာ္ကေတာ့ ျမန္မာဟု ေခၚဆုိခ်င္သည္။ အခုလဲ က်ေနာ္သိခ်င္ေသာအေၾကာင္းအရာေတြကုိ ခန္႕မွန္းအားျဖင့္ သိလုိက္ရသျဖင့္ က်ေနာ္၀မ္းသာသည္။ ေက်နပ္သည္။ အားရသည္။ နားရႈပ္သြားလားမိတ္ေဆြ လြန္ခဲ့တဲ့လက က်ေနာ္ ဘေလာ့ရဲ႕ေဘးတြင့္ စစ္တမ္းတခုလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒုိ႕တုိင္းျပည္(အမိေျမ) လြတ္လပ္ရင္ သင္ဘာလုပ္မလဲဆုိျပီးေပါ့ အားလုံးကုိ ေျဖဆုိသူေပါင္း (၄၃)ေယာက္ ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ထဲကမွ အားလုံးနီးပါး (၄၁)ေယာက္က ကုိယ့္ေမြးရပ္ေျမ၊ ကုိယ့္တုိင္းျပည္ကုိ ျပန္ၾကပါ့မယ္တဲ့... က်ေနာ္ကေတာ့ ဒါေလးကုိၾကည့္ျပီး ၀မ္းသာေနမိတယ္။ တကယ့္ကုိေက်နပ္တယ္.....

ေနာက္တခုက.... ခုတေလာ စဥ္းစားေနမိတာေလးေတြ ရွိတယ္။ ဘာလုိ႕မ်ား လူေတြ ငါဆုိတဲ့အတၱကုိ ခ်ဳပ္ကုိင္ထားခ်င္ရသလဲမသိပါဘူး။ တကယ္တမ္း လူဆုိတာ ေသသြားရင္ ဘာမွ မရသလုိ ကုိယ္ျမင္တဲ့အေတြး၊ အယူအဆေတြဟာလဲ မွန္သလား မွားသလား ဘယ္လုိမွမသိဘူးမလား။ ဒီေတာ့ ကုိယ္မွန္ရင္ ကုိယ္လုပ္ေပါ့.. ဒါေပမဲ့ ကုိယ့္အယူအဆကုိ တယူသန္ ငါပဲမွန္တယ္ဆုိျပီး လုိက္လုပ္ေနလုိ႕ကေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ တုိးတက္ဖုိ႕ရာမျမင္မိပါဘူး။ ဆုိလုိတာက က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာေတြ စိတ္ဓါတ္ပါပဲ။ က်ေနာ္တုိ႕ ကုိယ့္ဟာကုိယ္ ျပန္သုံးသပ္ဖုိ႕ေတာ့ လုိေနပါျပီ။ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ နစ္နာေအာင္ လုပ္မယ္၊ တေယာက္ကုိ မေက်နပ္ရင္ အဲ့ဒီတေယာက္ရဲ႕ ဘ၀ပ်က္သြားဖုိ႕ ဘာေတြ စေတးရစေတးရ လုပ္ရဲတယ္ လုပ္ရက္တယ္။ ဒါေတြဟာ က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာေတြမွာ အမ်ားဆုံးေတြ႕ရတာပါ။ ျမန္မာနဲ႕မဆုိင္ဘူး လူေတြ ခံယူတဲ့ စိတ္ဓါတ္နဲ႕ပဲဆုိင္တယ္ဆုိျပီးေတာ့ လာျပန္ျငင္းမယ္ဆုိလဲ က်ေနာ္မွာအေျဖတခုပဲ ရွိပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာေတြရဲ႕စိတ္ဓါတ္ကုိက အဖက္ဖက္က ခြ်တ္ျခံဳက်ေနပါျပီ။

ခုလဲၾကည့္ေလ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ဒီဘေလာ့စာမ်က္ေတြေပၚတက္ျပီး ရန္ေတြျဖစ္ေနၾကတာ တကယ္တမ္း ရွက္ဖုိ႕ေတာင္ ေကာင္းပါတယ္။ အရင္ပုိစ့္မွာေရးသလုိေပါ့ သာမာန္ မသိေသးတဲ့ အင္တာနက္သုံးသူေတြအဖုိ႕ ဘေလာ့ဂါဆုိတာ ဒီလုိ တဦးနဲတဦး ရန္ေစာင္းေနၾကတယ္လုိ႕ ျမင္သြားေတာ့မွာ မလြဲပါဘူး။ တကယ္ေတာ့ ျပႆနာက ဘာမွ အေရးတယူလုပ္ရမဲ့ ကိစၥမဟုတ္။ ဒီဘေလာ့ေလာကေပၚမွာ စာေပကုိ စာေပလုိ႕ခံယူျပီး အျမတ္တႏုိးခုန္မင္တဲ့လူစုေတြ ရွိသလုိ၊ အေပ်ာ္တမ္း စိတ္ခံစားခ်က္ေလးေတြ ရင္တြင္းခံစားခ်က္ေလးေတြကုိ ေဖာ္ျပခ်င္ရုံတတ္တတ္ စာေရးသားၾကသည့္ လူစု ဟူ၍ အဖြဲ႕ေတြ ရွိေနသည္သာ ျဖစ္သည္။ ဒါကုိ က်ေနာ္တုိ႕ေသခ်ာ ညိႈႏႈိင္းအေျဖရွာလွ်င္ အေျဖသည္ အလြယ္ေလးသာ။ ဒါမွမဟုတ္ ငါ... ငါ သာသည္ အမွန္ဟုသာ တစြတ္ထုိး ခံယူထားသည္ဆုိပါက အေျဖသည္ ဘယ္ေတာ့မွ ရေတာ့မည္မဟုတ္။ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တုိ႕ဘေလာ့ေလာကေပၚမွ အုပ္စု (၂)ခုကုိ က်ေနာ္ အျမင္နဲက က်ေနာ္ရွင္းျပခ်င္သည္။က်ေနာ့္ခံယူခ်က္ကေတာ့ က်ေနာ္သည္ ဘယ္ေတာ့မွ မိမိကုိယ္ မိမိ ဘေလာ့ဂါတေယာက္လုိ႕ မခံယူထားသလုိ က်ေနာ္သည္လဲ စာေကာင္းေပေကာင္းေတြ မေရးတတ္ပါ။ ထုိေၾကာင့္ က်ေနာ္ပုိစ့္မ်ားတြင္ က်ေနာ့္ကုိ က်ေနာ္သုံးႏႈန္းမည္ဆုိပါက ဘေလာ့ဂါဆုိသူမ်ားဟု အမ်ားဆုံး သုံးႏႈန္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ ဒီဘေလာ့ေပၚတြင္ စာေရးသည့္ အခ်က္မ်ားစြာ ရွိသည္။

၁) သာမန္ အေပ်ာ္တမ္း ေရးသားသူမ်ား

အေပ်ာ္တမ္းေရးသားသူတုိ႕သည္ သူတုိ႕ရဲ႕ တုိင္းျပည္၊ မိသားစုကုိလြမ္းသည္။ ဒီအတြက္ သူတုိ႕အလြမ္းစာေတြ ေရးသည္။ ကဗ်ာေတြတင္သည္။ အားလုံးေသာစာေတြသည္ စာေပေလာကအတြက္ တန္း၀င္ျဖစ္သည္ဟု တခါမွ မေတြးဖူးေပ။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႕ေပ်ာ္ၾကသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္နည္း.. သူတု